ลูกอม หลวงพ่อปลอด วัดหัวป่า สงขลา

พระครูพิศิษฐ์ปุญญสาร หรือหลวงพ่อปลอด ปุญฺญสฺสโร อดีตเจ้าอาวาสวัดหัวป่า ตำบลตะเครียะ (ปัจจุบันอยู่ในท้องที่ตำบลบ้านขาว) อำเภอระโนด จังหวัดสงขลา เป็นพระผู้ทรงวิทยาคมเรืองวิทยาเวทย์ บำเพ็ญตนในเพศสมณะที่สมบูรณ์ด้วยศีลจริยวัตรอันงดงาม กอปรด้วยวัตรปฏิบัติอันสมถะสันโดษ ปราศจากมลทินมัวหมองใด ๆ จนมรณภาพ พลังจิตแก่กล้าด้วยเมตตาธรรม เป็นร่มโพธิ์ร่มไทร ครองจิตใจชาวบ้าน และผู้คนทั่วไป พุทธศาสนิกชนต่างซาบซึ้งในเกียรติประวัติของท่าน

พระครูพิศิษฐ์บุญสาร (หลวงพ่อปลอด บุญฺญสฺสโร) นามเดิมว่าปลอด นามสกุลอ่อนแก้ว ถือกำเนิดเมื่อวันศุกร์ ขึ้น ๑๐ ค่ำ เดือน ๑๐ ปี จอ ตรงกับวันที่ ๒๖ สิงหาคม พ.ศ. ๒๔๔๑ (จ.ศ. ๑๒๖๐) หมู่ที่ ๔ ตำบลตะเครียะ อำเภอระโนด จังหวัดสงขลา เป็นบุตรคนที่ ๓ ในจำนวนพี่น้อง ๖ คน ของนายสุข นางฝ้าย อ่อนแก้ว สำหรับพี่น้องได้แก่ นายดำ อ่อนแก้ว นางกิมเนี่ยว อ่ำปลอด พระครูพิศิษฐ์บุญสาร (หลวงพ่อปลอด ปุญญสฺสโร) นายเถื่อน อ่อนแก้ว นายถั้น อ่อนแก้ว และนางซุ่นเนี่ยว อ่อนแก้ว เด็กชายปลอด อ่อนแก้ว เป็นผู้ที่มีความประพฤติเรียบร้อย เป็นบุตรที่อยู่ในโอวาทของบิดามารดา เป็นผู้ที่เปี่ยมไปด้วยเมตตาโอบอ้อมอารี เป็นที่รักของญาติพี่น้อง ครั้นพออายุควรแก่การศึกษา บิดาจึงได้นำไปฝากพระอธิการคง ฆงฺคสฺสโร เจ้าอาวาสวัดหัวป่าในขณะนั้น เพื่อศึกษาภาษาไทย อักษรขอมและอักษรสมัยใหม่ต่าง ๆ ซึ่งพระอธิการคง ได้รับไว้เป็นศิษย์และสอนให้ด้วยตนเอง จนกระทั่งมีความรู้ความสามารถอ่านออกเขียนได้ เด็กชายปลอดได้รับการศึกษาอบรมด้านพระธรรมวินัย ครั้นอายุได้ ๑๙ ปี เกิดเลื่อมใสในพระพุทธศาสนาจึงได้ขอบรรพชาเป็นสามเณร เมื่อวันพุธขึ้น ๑๓ ค่ำ เดือน ๘ ปีมะโรง ตรงกับวันที่ ๑๒ กรกฎาคม ๒๔๕๙ ณ วัดหัวป่า โดยมีพระอธิการคง ฆงฺคสฺสโร เป็นพระอุปัชฌาย์ หลังจากบรรพชาแล้ว สามเณรปลอดก็ได้ศึกษาวิชาวิทยาเวทย์ และคาถาอาคมต่าง ๆ จากหลวงพ่อคง ด้วยความเป็นผู้มีความเพียรสูง จึงได้ศึกษาวิชาต่าง ๆ จากหลวงพ่อคงได้อย่างรวดเร็ว พออายุครบที่จะอุปสมบทสามเณรปลอดก็ได้เข้าอุปสมบทเป็นพระภิกษุ เมื่อวันพฤหัสบดีที่ ๑๓ กรกฎาคม ๒๔๖๐ ตรงกับขึ้น ๑๔ ค่ำ เดือน ๘ ปีมะเส็ง ณ วัดหัวป่า โดยพระอธิการคง ฆงฺคสฺสโร เป็นพระอุปัชฌาย์ มีพระสุก ธมฺมสโร เป็นกรรมวาจาจารย์และพระชู ติสโร เป็นพระอนุสาวนาจารย์ ได้รับฉายาว่า “ปุญญสสโร” พออายุได้ ๓๕ ปี พรรษาที่ ๑๔ สอบได้นักธรรมตรี (นวกภูมิ) ณ สำนักเรียนวัดหัวป่า เมื่อวันที่ ๑๘ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๔๗๕ อายุ ๓๘ ปี พรรษาที่ ๑๗ สอบได้นักธรรมโท (มัชฌิมภูมิ) ณ สำนักเรียนวัดหัวป่า เมื่อวันที่ ๑๖ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๔๗๘ และวันที่ ๕ ธันวาคม พ.ศ ๒๕๑๗ ได้รับพระราชทานสมณศักดิ์เป็นที่ “พระครูพิศิษฐ์บุญสาร”

พระครูพิศิษฐ์บุญสาร (หลวงพ่อปลอด บุญฺญสฺสโร) นอกจากความรู้ทางธรรมแล้ว ท่านยังได้ศึกษาเกี่ยวกับวิทยาเวทย์จากอาจารย์ ที่มีความรู้เรื่องไสยเวทย์ไม่ว่าจะเป็นสมณะชีพราหมณ์หรือเพศฆราวาสได้ศึกษาภาษาขอมจากพระอาจารย์ไข่ ศึกษาวิธีทำตะกรุดพิศมรจากอาจารย์ทวดทองขาวซึ่งเป็นฆราวาสและผู้เรืองวิทยาเวทย์แก่กล้ามาก โดยเฉพาะด้านคงกระพันชาตรี หนังเหนียว ศาสตราอาวุธทั้งหลายไม่สามารถทำอันตรายได้เลย นอกจากนี้ยังได้ศึกษาเพิ่มเติมจากอาจารย์เพิ่ม ซึ่งเป็นฆราวาสอยู่ที่อำเภอควนขนุน จังหวัดพัทลุง และจากพระอาจารย์ผู้เรืองเวทย์ต่าง ๆ อีกมากมายจนรู้แตกฉานทางวิทยาคมในแขนงต่าง ๆ จนในที่สุดได้เป็นพระอาจารย์ที่มีชื่อเสียงและเข้าร่วมพิธีพุทธาภิเษกในงานต่าง ๆ นับครั้งไม่ถ้วน พระครูพิศิษฐ์บุญสาร (หลวงพ่อปลอด บุญฺญสฺสโร นับเป็นพระอริยะสงฆ์ ที่เปี่ยมล้นด้วยคุณธรรมและเมตตาจิตรเป็นพระเถราจารย์ ที่สำคัญรูปหนึ่งของภาคใต้ ท่านเป็นภิกษุที่มีความเมตตายินดีรับทุกข์ของทุกคนที่ไปขอความช่วยเหลือช่วยขจัดปัดเป่าความทุกข์ ของผู้เดือดร้อน เป็นศูนย์กลางความสามัคคีใครทะเลาะวิวาทกันก็เรียกมาพูดคุย จนกระทั่งคู่กรณียอมรับในคำตัดสิน แม้ในยามวิกาลซึ่งส่วนมากจะเป็นผู้ถูกงูพิษกัดได้รับการรักษาจนรอดปลอดภัยทุกราย ด้วยเหตุนี้ท่านจึงได้รับความเคารพนับถืออย่างสูงในละแวกบ้าน จนชาวบ้านเรียกท่านติดปากว่า “พระอาจารย์ปลอด” หรือ “พ่อท่านปลอด” ในทางวิชาแพทย์แผนโบราณหลวงพ่อปลอด เป็นผู้ที่มีความเชี่ยวชาญในการบำบัดรักษาโรคนานาชนิด เช่น การรักษาผู้วิกลจริต หรือเสียสติ การรักษาโรคพิษสุนัขบ้า ผู้ติดยาเสพติด ผู้ถูกสัตว์มีพิษกัดต่อย โดยเฉพาะวิชาสยบแมลงป่อง วิชาผสานพลังจิต เป็นที่เลื่องลือยิ่งนัก ท่านจึงเป็นร่มโพธิ์ร่มไทรของผู้ตกทุกข์ได้ยาก เป็นผู้สร้างประโยชน์ให้กับสังคมช่วยเหลือทางราชการในการรักษาพยาบาล เนื่องจากสมัยนั้นโรงพยาบาลของรัฐมีไม่เพียงพอและอยู่ห่างไกลการคมนาคมไม่สะดวก นอกจากนั้นท่านยังมีพลังจิต มีพลานุภาพในการทำน้ำพระพุทธมนต์เพื่อขจัดปัดเป่าผู้ที่ถูกคุณไสยหรือผีเข้าล้างสิ่งอัปมงคล และอีกส่วนหนึ่งที่เป็นที่ทราบกันดีในหมู่ลูกศิษย์คือท่านมีวาจาสิทธิ์พูดอะไรจะเป็นไปตามที่พูดเสมอ ในแต่ละปีทางวัดจะจัดพิธีสรงน้ำหลวงพ่อปลอดในเดือน ๕ (เมษายน) ของทุก ๆ ปี บรรดาลูกศิษย์ทั้งหลายเฉพาะผู้ชายจะหมอบลงกับพื้น เริ่มที่ประตูห้องตลอดไปตามแนวระเบียงนอกชานกุฏิจนถึงสถานที่ที่เจ้าหน้าที่ของวัดจัดไว้เป็นที่ให้ลูกศิษย์และประชาชนทั่วไปมาสรงน้ำโดยทุกคนต้องการให้หลวงพ่อเหยียบบนร่างกายของตนเพื่อเป็นสิริมงคลพร้อมกับอธิษฐานขอพรตามปรารถนา