ตะกรุด

ประวัติ

หลวงปู่เทียม วัดกษัตราธิราช เกิดเมื่อวันที่ 10 ธ.ค.2447 ในสมัยรัชกาลที่ 5 เป็นชาวพระนครศรีอยุธยาโดยกำเนิด เกิดที่บ้านหมู่ 7 ต.บ้านป้อม อ.พระนครศรีอยุธยา จ.พระนครศรีอยุธยา ในตระกูล “หาเรืองศรี”

อายุ 10 ขวบ เรียนหนังสือกับพระภิกษุมอน ผู้เป็นน้าชาย และอาจารย์ปิ่น พร้อมกับเรียนวิชาช่างเขียนช่างสลัก จากนั้นไปเป็นศิษย์อาจารย์จันทร์ เรียนภาษาขอม

อายุ 20 ปี อุปสมบทที่วัดกษัตราธิราช มีพระครูวินยานุวัติคุณ (มาก อินทโชติ) เป็นพระอุปัชฌาย์, พระสมุห์กล่ำ วัดกษัตราธิราช เป็นพระกรรมวาจาจารย์ และพระอาจารย์ทองดี วัดพระงาม เป็นพระอนุสาวนาจารย์

ศึกษาพระปริยัติธรรมที่สำนักเรียนวัด เสนาสนาราม 2 พรรษา ฝึกปฏิบัติกัมมัฏฐานกับหลวงพ่อศรี วัดสนามไชย, พระอาจารย์จาบวัดโบสถ์ อ.มหาราช แล้วกลับมาศึกษากับพระอาจารย์เหม็ง วัดประดู่ทรงธรรม

พรรษาที่ 9 กลับมาอยู่วัดกษัตราธิราช โดยนำตำราพิชัยสงคราม ตำรามหาระงับพิสดารและตำราเลขยันต์อื่นๆ ติดตัวมาด้วย

ท่านไปอยู่จำพรรษาตามวัดต่างๆ เพื่อศึกษาพระปริยัติธรรม พร้อมด้วยสรรพวิทยาคม มีโอกาสศึกษาตำรับพิชัยสงคราม ของสมเด็จพระพนรัตน์ วัดป่าแก้ว พระอาจารย์ของสมเด็จพระนเรศวรมหาราช

รวมไปถึง “ตำรับมหาระงับแบบพิสดาร” อันเป็นต้นตำรับเดิมของวัดประดู่ทรงธรรม ที่สืบมาแต่ครั้งกรุงเก่า

ทำให้วัตถุมงคลที่ท่านจัดสร้างปลุกเสก โดยเฉพาะเหรียญคณาจารย์และตะกรุด เป็นที่เลื่องลือมาช้านาน

พ.ศ.2496 พระครูไพจิตรวิหารการ (บัว) ลาออกจากตำแหน่งเจ้าอาวาสวัดกษัตราธิราช และเป็นเจ้าอาวาสในปีเดียวกัน

ลำดับสมณศักดิ์ พ.ศ.2508 เป็นพระครูสัญญาบัตรชั้นตรี ในราชทินนามที่พระครูพิพิธวิหารการ พ.ศ.2514 เป็นพระครูสัญญาบัตรเจ้าคณะตำบลชั้นโท ในราชทินนามเดิม พ.ศ.2517 เป็นพระครูสัญญาบัตรชั้นเอก ในราชทินนามเดิม

พ.ศ.2522 ได้รับพระราชทานเลื่อนสมณศักดิ์เป็นพระราชาคณะชั้นสามัญฝ่ายวิปัสสนาธุระ ที่ “พระวิสุทธาจารเถร”

ลำดับงานปกครอง พ.ศ.2509 เป็น เจ้าคณะตำบลภูเขาทอง พ.ศ.2520 เป็น เจ้าอาวาส

ผลงานของท่านมีครบครันทุกด้าน ทั้งการปกครอง การเผยแผ่ และการพัฒนา โดยเฉพาะงานก่อสร้างที่ส่วนใหญ่จะลงมือทำด้วยตัวเอง

ที่ปรากฏเป็นอนุสรณ์เป็นคุณูปการแก่ชาติและพระศาสนา คือ การจัดตั้งศูนย์ฝึกวิชาชีพวัดกษัตราธิราช ตามพระราชดำริในพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ที่ทรงห่วงใยในศิลปกรรมไทยและวิชาชีพเชิงหัตถศิลป์

ด้านวัตถุมงคล จัดสร้างขึ้นเพื่อแจกเป็นส่วนใหญ่ ที่ได้รับความนิยมได้แก่ ตะกรุดมหาระงับแบบพิสดาร ตำรับวัดประดู่ทรงธรรม ฯลฯ

ย้อนไปในปี พ.ศ.2520 ยังสร้างเหรียญเตรียมไว้สำหรับงานศพตัวเอง ซึ่งแจกจ่ายให้ผู้มาร่วมทำบุญในวันพระราชทานเพลิง เมื่อวันที่ 28 เม.ย.2544

มรณภาพ เมื่อวันที่ 20 ธ.ค.2522

ตะกรุดดอกนี้ เป็นตะกรุด ยาว 4 นิ้ว "มหาระรวย" ที่มีความสวย สมบูรณ์ เดิม เดิม ไม่ผ่านการใช้มาเลยคัพ