พระร่วงนั่งซุ้มเรือนแก้วสนิมแดง กรุบ้านละหาร

พระร่วงนั่งซุ้มเรือนแก้ว กรุบ้านละหาร จ.สุพรรณบุรี

หมู่บ้านละหารตั้งอยู่ที่ ต.บ้านกร่าง อ.ศรีประจันต์ จ.สุพรรณบุรี ห่างจากวัดบ้านกร่างประมาณ 2-3 กม. บ้านระหารตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกของแม่น้ำท่าจีน มูลเหตุการพบพระคือมีบ้านชาวบ้านคนหนึ่งชื่อนายสงวน ไม่ทราบสกุล อยู่ใกล้กับวัดละหาร และที่บ้านนายสงวนนี้เองเป็นสถานที่ขุดค้นพบพระกรุบ้านละหาร มีการค้นพบด้วยความบังเอิญ คือ นายสงวน เห็นอิฐโผล่ขึ้นมาจากใต้พื้นบ้านของตัวเอง เกรงว่าลูกหลานจะเดินไปสะดุดหกล้ม เป็นอันตราย จึงได้นำเสียมมาขุดอิฐออก ปรากฏว่าพบทรายอยู่ใต้กองอิฐ เมื่อนำทรายออกและขุดต่อไปก็พบกับไหโบราณ 1 ใบภายในบรรจุพระร่วงนั่งซุ้มเรือนแก้ว, พระนาคปรก, พระร่วงยืน(2 องค์)รวมแล้ว ประมาณ 62 องค์ นายสงวนได้แจกจ่ายพระแก่ญาติพี่น้องไป ภายหลังลูกสาวนายสงวนเกิดฝันว่ายังมีพระหลงเหลืออยู่อีก นายสงวนจึงขุดค้นต่อ ก็เป็นจริงดังความฝันคือขุดพบแนวอิฐทอดยาวมาทางใต้ถุนบ้านแล้วเจอไหซองขนาด ใหญ่ภายในมีพระร่วงนั่งซุ้มเรือนแก้ว, พระนาคปรกประมาณ 1-2 พันองค์ และพระ พุทธรูปศิลปะลพบุรีเนื้อสัมฤทธิ์ 1 องค์ พระกรุบ้านละหารเป็นพระกรุที่นิยม แต่พิมพ์ที่นิยมมากคือ พระนาคปรก และ พระร่วงนั่งซุ้มเรือนแก้ว พระร่วงนั่งซุ้มเรือนแก้ว กรุบ้านละหารเป็นพระเนื้อชินตะกั่วสนิมแดงได้ชื่อว่าเป็น พระร่วงนั่งศิลปะลพบุรีที่มีความอลังการงดงามมากอีกกรุหนึ่ง สนิมแดงจัดแบบลูกหว้าสุกสวยงามมาก มีไขขาวเคลือบคลุม พระร่วงกรุนี้ลักษณะคล้ายใบเสมา องค์พระปฎิมากรล่ำสันบึกบึน ประทับนั่งปางสมาธิขัดราบ สวมอุณหิส (กรอบหน้ามงกุฎ) กรองศอ (สร้อยคอ) และสวมพาหุรัส (กำไรรัดต้นแขน) จะเห็นบางๆเนื่องจากพระส่วนใหญ่มีไขของสนิมแดงเคลือบหนา ส่วนองค์พระที่คมชัดจะปรากฏรายละเอียดบนพระพักตร์ พระอุระกว้างผึ่งผาย พระอุทรอ้วน พระอาสนะเป็นแบบบัวเม็ด ด้านหลังพระเรียบ บางองค์เป็นแอ่งลึก บางองค์ด้านหลังผิวขรุขระ เนื่องจากมีการขุดพบพระในพื้นที่ของชาวบ้าน ไม่ได้อยู่ในบริเวรวัดละหาร จึงเรียกว่า “ พระกรุบ้านละหาร “ ไม่ใช่พระกรุวัดระหาร สำหรับพระร่วงนั่งซุ้มเรือนแก้ว กรุบ้านละหาร นั้นเซียนพระสุพรรณรุ่นเก่า ต่างยกย่องกันว่า เป็นพระร่วงกรุที่มีศิลปะสวยงามอลังการยิ่งกว่าพระร่วงกรุอื่นใด และที่สำคัญเป็นพระร่วงที่หายากอีกพิมพ์หนึ่งของเมืองไทย