พระผงยาจินดามณี พิมพ์เศียรโล้นสดุ้งกลับ หลวงปู่บุญ วัดกลางบางแก้ว

17 เมษายน 2563    9,075

พระผงยาจินดามณี พิมพ์เศียรโล้นสดุ้งกลับ หลวงปู่บุญ วัดกลางบางแก้ว

โดย ศาล มรดกไทย

บรรดาพระเครื่องรวมถึงเครื่องรางของขลังของเมืองไทยที่โดดเด่นร่ำลือว่ามีพุทธคุณสูงทางด้านป้องกันดวงชะตาตกต่ำ หนุนดวง ให้รุ่งเรือง แก้และกันเคราะห์ร้ายในรอบปีเกิด ต้องบูชาพระพิมพ์เมฆสิทธิ์ของหลวงพ่อทับ วัดอนงคาราม และราหูกะลาแกะของหลวงพ่อน้อย วัดศรีษะทอง ซึ่งเมื่อบูชาติดตัวคู่กันจะเป็นสิ่งที่ดีมากในเรื่องป้องกันและหนุนนําดวงชะตา ตามคําสั่งสอนของอาจารย์เซียนพระ นักนิยมสะสมพระเครื่องรุ่นเก่าที่เล่าต่อๆ กันมา

ซึ่งยังมีสุดยอดพระเครื่องชนิดหนึ่งที่ได้รับการยกย่องว่าดีเด่นแบบเชื่อถือได้ เป็นที่กล่าวขวัญถึง ของนักนิยมสะสมพระว่าขลังเป็นยิ่งนักทางกันและแก้เรื่องร้ายๆ ที่จะผ่านเข้ามาในชีวิต รวมถึงยังป้องกันดวงชะตาของผู้บูชาติดตัวไม่ให้ถึงคราวเคราะห์ร้าย ในทุกๆ เรื่องได้เป็นอย่างดี ดังคํากล่าวที่ว่า “เรื่องร้ายจะกลับกลายเป็นดี เรื่องที่ดีจะทวีขึ้นพลันนิรันดร” เป็นคํายกย่องในพระเครื่องของหลวงปู่บุญ วัดกลางบางแก้ว พิมพ์เศียรโล้นสดุ้งกลับ เนื้อผงยาจินดามณี ที่สุดของพระเครื่องที่ใครได้ครอบครองนับเป็นผู้มีบุญวาสนาโดยแท้จริง

หลวงปู่บุญท่านเป็นชาวนครชัยศรี บวชเรียนและได้เป็นเจ้าอาวาสปกครองวัดกลางบางแก้ว สืบต่อจากพระอาจารย์ของท่าน ตลอดเวลาท่านอยู่วัดกลางบางแก้ว เป็นที่เคารพนับถือของประชาชนรวมถึงพระเกจิอาจารย์ในยุคสมัยนั้นหลายๆ องค์ แสดงถึงความเชี่ยวชาญในวิชาหลายๆ แขนง นับได้ว่าหลวงพ่อเป็นหนึ่งในพระคณาจารย์ที่มีวิชาอาคม ตําราทางโหราศาสตร์ การแพทย์สมัยโบราณ ที่เชี่ยวชาญที่สุดองค์หนึ่งที่เมืองไทยเคยมี

ในทุกๆ ปีจะมีพระเดินทางมาขอร่ำเรียนวิชารวมถึงขอคําชี้แนะในการศึกษาพระธรรมกับหลวงพ่อ ในด้านสมณศักดิ์ที่หลวงพ่อได้รับท่านเป็นกําลังสําคัญของพระพุทธศาสนาได้เลื่อนสมณศักดิ์ที่สูงขึ้นจนเป็นถึง “พระพุทธวิถีนายก” ดูแลปกครองวัดทั้งหมดในจังหวัดนครปฐมและจังหวัดสุพรรณบุรี  สําหรับวัตถุมงคลของหลวงปู่บุญด้วยความที่ท่านเชี่ยวชาญในวิชาอาคมหลายๆ อย่างทําให้ท่านสร้างพระเครื่องวัตถุมงคลเอาไว้มากมายหลายๆ ชนิดที่เป็นที่ต้องการของลูกศิษย์เป็นที่นิยมในการสะสมบูชา ได้แก่ พระชัยวัฒน์หลายๆ พิมพ์ พระเนื้อดิน พระเนื้อว่าน ตะกรุด เบี้ยแก้ ผ้ายันต์ ประคํานเรศวรปราบหงสา เหรียญหล่อพิมพ์เจ้าสัว ฯลฯ รวมถึงพระเนื้อผงยาวาสนาจินดามณี ที่เลื่องลือของหลวงพ่อ

จากบันทึกข้อเขียนของอาจารย์สุธน ศรีหิรัญ ในหนังสือประวัติของหลวงปู่บุญ สรุปได้ว่า ตํารับตําราการสร้างยาจินดามณีหรือยาวาสนา เป็นการสืบทอดที่หลวงพ่อเรียนมาจากหลวงปู่ทองพระอาจารย์ของท่าน เป็นตําราเก่าแก่ของสมเด็จพระพนรัตน์ วัดป่าแก้ว จังหวัดพระนครศรีอยุธยา พระอาจารย์ของสมเด็จพระนเรศวรมหาราช “ยาวาสนาจินดามณี เป็นยาที่มีคุณวิเศษในการรักษาโรคร้ายนานาชนิด จนถึงโรคที่เกิดจากเคราะห์กรรม บันดาลให้หายดีหรือบรรเทาทุเลาลง แม้กระทั่ง ยามใกล้จะเสียชีวิตเมื่อได้กินยานี้จะลุกขึ้นมาสั่งเสียก่อนสิ้นใจ เมื่อผู้ใดมีหรือได้ครอบครองจัดเป็นผู้มีบุญวาสนาเพราะเป็นยาวิเศษที่หายาก นั่นเอง”

ซึ่งเมื่อนํามาสร้างเป็นพระเครื่องผ่านการปลุกเสกจากหลวงปู่บุญ จึงมีพุทธคุณสูงล้ำในทุกๆ ด้านทั้งเมตตามหานิยม แคล้วคลาด คงกระพันชาตรี บูชาติดตัวจะเจริญรุ่งเรือง เคราะห์หามยามร้ายที่หนักจะเป็นเบาจนกลับกลายเป็นเรื่องดี นับเป็นพระเครื่องพุทธคุณสูงล้ำค่าที่หาได้ยากในวัตถุมงคลชนิดอื่นๆ

ตลอดชีวิตของหลวงปู่บุญ ท่านสร้างพระผงยาวาสนาจินดามณีเพียงไม่กี่ครั้ง ด้วยเป็นการสร้างที่ยุ่งยาก การจัดพิธีที่สําคัญต้องเลือกวันเพ็ญขึ้น 15 ค่ำกลางเดือน 12 ทั้งยังต้องหาวันที่เป็นราชาฤกษ์ ในรอบหลายๆ ปีจะมีสักครั้ง การหาสมุนไพรหลายๆ ชนิดที่หายากแบบครบสูตรมีการปลุกเสกด้วยคาถากํากับสมุนไพรแต่ละชนิดที่เป็นสมุนไพรสําคัญ ต้องนํามาบดผสมด้วยเครื่องบดยาที่ลงอักขระยันต์ทั้งตัวแม่หินและลูกหินโดยไม่เหมือนกัน ต้องบริกรรมคาถาตลอดเวลาที่บดยา ในพิธีที่กระทําในโบสถ์มีการจัดเครื่องบูชาเทวดา บัตรพลี ราชวัตรฉัตรธง ลงผ้ายันต์แดงประจําทิศ ดูฤกษ์ผานาที่ชุมนุมเทวดา

สําหรับผู้มาช่วยงานนอกจากพระสงฆ์ ผู้ชายต้องรักษาศีลอุโบสถ ส่วนผู้หญิงต้องรักษาศีลเช่นกัน แต่ต้องเป็นหญิงสาวพรหมจารีเท่านั้น ในขณะที่ปั้นเม็ดยาหรือพิมพ์พระต้องท่องคาถาภาวนาตลอดเวลา เสร็จเรียบร้อยตามฤกษ์เวลาที่หลวงพ่อกําหนดท่านจะนําพระและเม็ดยาทั้งหมด ไปปลุกเสกด้วยตัวท่านเองให้ครบเจ็ดเสาร์เจ็ดอังคาร จึงเป็นอันเสร็จสมบูรณ์

ตํารับยาวาสนาจินดามณีของวัดกลางบางแก้ว
กล่าวไว้ว่ามีอํานาจคุณวิเศษมากนักตีค่าไว้ถึง 8 ตําลึงทอง ทั้งเม็ดยาและพระเครื่อง ใช้อุปเท่ห์เดียวกัน คือให้เสกด้วยคาถา “จินดามณี ปิยังมันตัง ยะสังธาสังโกมัง อุปะสันติ สิเนหัง มาตาปิตาวะ โอระสัง ปะโพตันจะ มหาราชา ตะวังมังโป สัตตุในทีปัง กาเรเทโว สุโป เสท กิญจิ เทโว เยสักโก ปัชชัง ทัสมิง กินเนวา ทัตวาปิยัง กันตัง สาริปุตโต ภวันตุเม สิทธิลาภัง ชนานะเย มณีจินดา ปิยัง จะธะนัง สัพเพชะนา พหูชะนา ปิยังมะมะ” ผู้ใดมีติดตัวหรือได้รับประทานจะบันดาลให้เกิดสิริสวัสดีและลาภผล หากบูชาเอาไว้จะป้องกันรักษาโรคภัยไข้เจ็บได้แม้แต่อหิวาตกโรค ผู้ใดมีไว้จะปราศจากอันตรายใดๆ ไม่ว่าจะยืน เดิน นั่งหรือนอน ผู้ใดต้องโทษทัณฑ์ใดๆ ก็บรรเทาเบาบางลงได้ ผู้ใดที่ป่วยหนักแม้แทบจะสิ้นชีวิตหากได้รับประทานยาจินดามณีแล้วก็จักรอดตายฟื้นหายจากโรคนั้นๆ

ในตํารายังกล่าวถึงวิธีการใช้อย่างคร่าวๆ เช่น ถ้าใช้รักษาอหิวาตกโรคหรือท้องเดินให้เอายอดทับทิมต้มผสมกับกานพลูและน้ำปูนใสแล้วฝน เม็ดยาใส่ลงไปดื่มรับประทานหายจากโรคแล แก้โรคเสมหะดีขึ้นให้ใช้ดีหมีผสมน้ำร้อนแล้วใส่ยาหอมจินดามณีฝนผสมลงไปรับประทาน

ถ้าเกิดคดีความขึ้นโรงขึ้นศาลให้เอายาใส่น้ำเสกด้วย “เอกัง จินดามณีมันตั้ง ”เป็นเมตตามหานิยมแล้วเอาน้ำประพรมศรีษะอมเม็ดยา ไว้ตลอดเวลาจะชนะความสิ้นแลและเป็นเมตตามหานิยมแก่คนทั้งปวง

ให้มีปัญญาดีเสกด้วยพระคาถานี้สามจบ “ตะโตโส ปัณฑิโต ปีหิโล อัตถะ ทัสสีมะ โหสะโถ ”แล้วอมยาสารพัดวิชาจําได้สิ้นที่ลืมหลงก็จะรําลึกได้แล

ให้เสกด้วย “เอกัง จินดามณี นาคา มันตั้ง” ไปในที่ไหนๆ งูมิกัด

ให้ภาวนาด้วย “อุ อา กะ สะ” ทําไร่ทํานาทําการงานมิรู้เหน็ดเหนื่อยแล

ให้ภาวนาด้วย “บทยันทุนนิมิตตัง อามังคะ สัญจะ ๆ” เอายาติดตัวไว้จะกลับลาง นิมิตรร้ายให้กลายเป็นดีแล

ให้อมเม็ดยาเอาไว้แล้วนั่งเหนือลมภาวนาว่า “อิตถีจิตตัง ปิยัง มะมะ” หญิงคนรักจะรักและหลงเรามิหนีห่างกายไปไหน ได้เลยแล

เมื่อจะเดินทางไปสารทิศไหนเข้าหาเจ้านายผู้ใหญ่ให้เอายาแช่น้ำ ใช้น้ำมนต์สระหัวอมเม็ดยาแล้วภาวนา “สัตถาเทวะมนุสานัง พุทโธภะคะวาติ”  7 ครั้งผู้ใหญ่เจ้านายหายโกรธช่วยเหลือเราทุกทางแล

ถ้าเผอิญด้วยหมู่ศัตรูคิดร้ายให้อมเม็ดยาแล้วภาวนาว่า “พามานา อุ กะ สะ นะ ทุ” 8 คาบชนะศัตรูทําร้ายเรามิได้แคล้วคลาดสารพัดแล

เอาเม็ดยา หรือ พระเครื่องผงยาติดตัวไว้ป้องกันสรรพโรคภัย ป้องกันเสนียดจังไร กันยายีด้วยคุณไสย คุณผี คุณคน สารพัดพิษ ผิดสําแดง เมื่อต้องยาเบื่อยาเมา เอารากมะนาวหนึ่งมะปรางหนึ่ง หัวหนุมานกระทืบแท่นหนึ่ง ฝนทําน้ำประสายกินเถิดมิเป็นไร อย่าประมาทเลย เคยแก้ยาสั่งยามาแล้วถ้าติดเม็ดยาหรือพระผงยากับตัวไปมิต้องเราเลยแล ถึงคราวอับจนจะได้ใช้ สําหรับพระพิมพ์เศียรโล้นสดุ้งกลับเนื้อผงยาจินดามณี นับเป็นพระพิมพ์ยอดนิยมอันดับต้นๆ ของหลวงปู่บุญ มีลักษณะเป็นพระนั่งปางมารวิชัยแบบกลับด้านโดยการวางมือทั้งสองข้างกลับกันคนละฝั่งเป็นปางหนึ่งที่ความหมายถึงการทําให้เรื่องร้ายๆ กลับกลายเป็นดี ประทับนั่งบนฐานเขียงหนึ่งชั้น มีเส้นซุ้มครอบแก้วในองค์ที่ชัดๆ จะเห็นเม็ดใบโพธิ์ที่ด้านหลังองค์พระเหนือเศียรพระขึ้นไป ด้านหลังมักจะเรียบไม่ปรากฏการจารยันต์ใดๆ นับเป็นพระพิมพ์ที่หลวงปู่บุญสร้างเอาไว้น้อยมากยากที่จะพบเจอทั้งเนื้อผงยา เนื้อดินและเนื้อว่าน ด้วยเหตุที่สร้างยากการปลุกเสกต้องว่าคาถาแบบถอยกลับทั้งยังต้องใช้กระแสจิตที่กล้าแข็งกว่าการปลุกเสกพระพิมพ์อื่นๆ ทําให้หลวงปู่บุญ สร้างเอาไว้น้อยศิษย์ใกล้ชิดมักจะหวงแหนพระพิมพ์นี้เป็นที่สุด

หลวงปู่เพิ่ม วัดกลางบางแก้ว ศิษย์เอกที่ถ่ายทอดวิชาจากหลวงปู่บุญ เคยกล่าวไว้ว่า พุทธคุณพระพิมพ์สดุ้งกลับนั้นแรงกล้าอย่างยิ่ง มีพุทธานุภาพสูงส่งแสดงถึงความเป็นหนึ่งในพระพิมพ์นี้ที่ควรบูชาติดตัวเมื่อมีบุญบารมีได้ครอบครอง ทั้งยังมีพุทธคุณของผงยาจินดามณี นับเป็นที่สุดของพระเครื่องเมืองไทยควรค่าแก่การยกย่อง ให้เป็นพระเครื่องล้ำค่าโดยแท้จริง

นิตยสาร พระเครื่องล้ำค่า ปีที่ 12 ฉบับ 147 พฤศจิกายน 2557 หน้า 30-31