ของขลังที่ควรคู่กาย เบี้ยแก้หลวงพ่อนุ่ม วัดนางใน หลวงพ่อคำ วัดโพธิ์ปล้ำ จังหวัดอ่างทอง

โดย ศาล มรดกไทย

ตั้งแต่อดีตปรมาจารย์ทางด้านศึกษาสะสมพระเครื่องโดยเฉพาะเครื่องรางของขลังมักจะกล่าวไว้เสมอว่า “หนึ่งในเครื่องรางที่ควรมีคู่กายพุทธคุณชั้นเลิศ กันและแก้ได้ในทุกๆ สิ่ง ต้องมีเบี้ยแก้แท้ๆ ไว้ติดตัว” ซึ่งเบี้ยแก้นับเป็นเครื่องรางของขลังที่เกจิอาจารย์ยุคเก่าที่เชี่ยวชาญวิชาอาคมมักนิยมสร้างให้ศิษย์เอาไว้บูชาติดตัว ที่เด่นๆ และมีชื่อเสียงต้องยกให้เบี้ยแก้หลวงปู่รอด วัดนายโรง เบี้ยแก้หลวงปู่บุญ วัดกลางบางแก้ว เบี้ยแก้หลวงพ่อพัก วัดโบสถ์ ด้วยเบี้ยแก้ทั้งสามหลวงพ่อหาได้ยากและมีราคาสูง ทําให้เบี้ยแก้ที่กําลังได้รับความนิยมในขณะนี้เป็นที่ต้องการด้วยมีพุทธคุณสูงล้ำบูชาติดตัวได้อย่างเชื่อมั่นเป็นที่รู้จักมานาน คือเบี้ยแก้ของสองสหธรรมิกแห่งเมืองอ่างทองหลวงพ่อนุ่ม วัดนางในและหลวงพ่อคํา วัดโพธิ์ปล้ำ สองพระเกจิอาจารย์วิชาอาคมขลังอันดับต้นๆ ของจังหวัดอ่างทองที่มีศิษย์เคารพนับถือทั่วทั้งประเทศตั้งแต่อดีตจนมาถึงปัจจุบันนี้

ประวัติหลวงพ่อนุ่ม วัดนางใน

หลวงพ่อนุ่ม วัดนางใน ถือกําเนิดเมื่อวันที่ 15 สิงหาคม พ.ศ.2426 ที่บ้านสามขุ่น ตําบลวังน้ำชัย อําเภอศรีประจันต์ จังหวัดสุพรรณบุรี หลังจากเติบโตจนเริ่มเรียนหนังสือได้ไปอยู่กับพระอธิการพ่วงซึ่งเป็นพระพี่ชายของท่านที่วัดสามจุ่นในหมู่บ้านจนเมื่อมีอายุครบบวชไปอุปสมบท ที่วัดปลายนา ตําบลบ้านปลายนา อําเภอศรีประจันต์ ในวันที่ 1 เมษายน พ.ศ.2446 มีพระครูธรรมสารรักษา (อ้น) เป็นพระอุปัชฌาย์ หลังจากนั้นท่านได้กลับไปอยู่ที่วัดสามจุ่นธุดงค์ศึกษาวิชาอาคมตามสถานที่ต่างๆ กับพระเกจิอาจารย์ที่เชี่ยวชาญในสมัยนั้นหลายๆ องค์

จนถึงปี พ.ศ.2469 ท่านได้มาเป็นเจ้าอาวาสวัดนางใน ตําบลศาลเจ้าโรงทอ อําเภอวิเศษไชยชาญ จังหวัดอ่างทอง ซึ่งในขณะนั้นวัดมีสภาพทรุดโทรมมากท่านได้ร่วมกับชาวบ้านที่ให้ความศรัทธาจนเป็นวัดที่ใหญ่โตสวยงามที่สุดวัดหนึ่งในสมัยนั้น ด้วยชื่อเสียงในด้านวิชาอาคม พระเครื่องรวมถึงเครื่องรางของขลังของท่านที่ขึ้นชื่อหลายอย่างโดยเฉพาะเบี้ยแก้ที่ได้รับความนิยม มีศิษย์เดินทางมาร่วมทําบุญขอบูชา เบี้ยแก้ของท่านจนทําให้สร้างวัดได้รุ่งเรืองต่อมาจนถึงทุกวันนี้ หลวงพ่อนุ่มได้มรณภาพในวันที่ 13 สิงหาคม พ.ศ.2497 สิริอายุได้ 71 ปี 51 พรรษา

ประวัติหลวงพ่อคำ วัดโพธิ์ปล้ำ

หลวงพ่อคํา วัดโพธิ์ปล้ำ ถือกําเนิดในปี พ.ศ.2432 เมื่อมีอายุครบบวชได้อุปสมบทที่วัดโพธิ์ โดยมีพระญาณไตรโลก (อาจ) วัดศาลาปูน เป็นพระอุปัชฌาย์ พระครูวินญาณนุโยค วัดกษัตราธิราช เป็นพระกรรมวาจาจารย์ พระอธิการจั่น วัดทํานบ เป็นพระอนุสาวนาจารย์ เมื่อเป็นพระภิกษุท่านได้อยู่ประจําที่วัดโพธิ์ซึ่งเป็นวัดใกล้บ้าน โดยได้สนใจศึกษาวิชาอาคมจากพระอาจารย์หลายๆ รูป ทั้งยังค้นพบสมุดข่อยที่ซ่อนอยู่ภายในต้นโพธิ์ที่วัดจนมีความเชี่ยวชาญในวิชาอาคม ซึ่งในอดีตบิดามารดาของท่านนับว่าเป็นคนมีฐานะเมื่อยกมรดกให้ท่านแล้ว หลวงพ่อได้จําหน่ายนําเงินมาก่อสร้างวัดจนรุ่งเรืองเป็นปึกแผ่น

ในสมัยที่ท่านปกครองวัดโพธิ์ปล้ำท่านเป็นที่สนิทสนมกับพระเกจิอาจารย์ชื่อดังๆ หลายๆ องค์ไม่เพียงแต่หลวงพ่อนุ่ม วัดนางใน ยังมีหลวงพ่อจง วัดหน้าต่างนอก หลวงพ่อพัก วัดโบสถ์ หลวงพ่อพริ้ง วัดบางปะกอก ฯลฯ โดยมีการไปมาหาสู่กันเป็นประจําซึ่งหลวงพ่อคําได้สร้างพระเครื่อง เครื่องรางของขลังแจกให้ศิษย์ที่มาร่วมทําบุญกับท่าน โดยเฉพาะเบี้ยแก้ของหลวงพ่อจะได้รับความนิยมมากที่สุด ไม่เป็นรองพระองค์ใดในจังหวัดอ่างทองสมัยนั้น หลวงพ่อคําเป็นที่พึ่งของบรรดาลูกศิษย์ที่ให้ความเคารพศรัทธาได้รับสมณศักดิ์ที่ “พระครูวิตถารสมณกิจ” จนถึงปี พ.ศ.2503วันที่ 25 มิถุนายน ท่านจึงได้มรณภาพลง สิริอายุได้ 72 ปี 52 พรรษา

เบี้ยแก้ คือ เครื่องรางชนิดหนึ่งที่ขึ้นชื่อในการแก้และกันสิ่งชั่วร้าย ภูติผีปีศาจ ป้องกันไข้ป่าพิษจากสัตว์ร้าย ทั้งยังดีทางเมตตามหานิยม ค้าขายรุ่งเรือง คงกะพันแคล้วคลาดปลอดภัย อาราธนาทําน้ำมนต์ป้องกันสิ่งต่างๆ ได้ดี บางตํารายังถือว่าแก้และกันดวงชะตาตกต่ำได้ เป็นเครื่องรางที่มีสรรพคุณมากมายที่จะหาเครื่องรางชนิดอื่นเสมอเหมือนได้ยาก สร้างจากหอยเบี้ยนํามาบรรจุปรอทและปิดทับด้วยชันนะโรง
 

ซึ่งหลวงพ่อนุ่ม วัดนางใน และหลวงพ่อคํา วัดโพธิ์ปล้ำ ท่านสร้างเบี้ยแก้มาจากตําราเดียวกันทําให้เบี้ยของทั้งสองท่านจะมีลักษณะที่ใกล้เคียงกันมาก แตกต่างตรงที่ถ้าเป็นเบี้ยเปลือยยังไม่ได้เลี่ยมทับจะเห็นตรงชันนะโรงซึ่งเป็นชันนะโรงผสมมวลสารหรือผสมชันยาเรือคล้ายๆ กัน หลวงพ่อนุ่มจะไม่ได้มีแผ่นยันต์ปิดทับ ส่วนของหลวงพ่อคําจะเห็นแผ่นทองแดงจารยันต์ด้านในแผ่นเล็กๆ ปิดทับติดแน่นอยู่ใต้ท้องเบี้ย ตรงที่มีชันนะโรงปิดอยู่ แต่ถ้าเป็นเบี้ยที่เลี่ยมแล้วไม่ว่าจะเลี่ยมจากทองคํา นาก หรือเงิน ซึ่งนําไปเลี่ยมที่ร้านทองหลายๆ ร้านในสมัยนั้น จะสังเกตุได้ยากเพราะถ้าจะดูตรงเสียงเขย่าที่ดังเหมือนมีเม็ดทรายอยู่ด้านใน (ผู้เชี่ยวชาญบางท่านบอกว่าน่าจะเป็นเสียงลมที่เข้าไปข้างในตอนบรรจุปรอทและ ปิดทับด้วยชันนะโรง) ของหลวงพ่อทั้งสองก็จะได้ยินเหมือนๆ กันในเบี้ยแก้บางตัว

เบี้ยแก้ของหลวงพ่อนุ่ม วัดนางใน และเบี้ยแก้ของหลวงพ่อคํา วัดโพธิ์ปล้ำ นับเป็นเบี้ยแก้ของสายจังหวัดอ่างทองที่มีชื่อเสียงโด่งดังมาคู่กัน แถมยังนิยมบูชาติดตัวทั้งหญิงและชายสมัยก่อนผู้หญิงที่ใส่ผ้าถุงยังนิยมพกติดตัวเบี้ยของหลวงพ่อองค์ใดองค์หนึ่งเอาไว้ที่เข็มขัดได้ แสดงถึงความเข้มขลังในเบี้ยของทั้งสองหลวงพ่อที่พกติดตัวบูชาได้ง่าย เป็นหนึ่งในเครื่องรางที่น่าบูชาที่สุดชนิดไปไหนไปกันได้มั่นใจจริงๆ 

พระเครื่องล้ำค่า ปีที่ 13 ฉบับ 156 สิงหาคม 2558 หน้า 30-31